Η Δήμητρα Κοροκίδα μοιράζεται
μαζί μας την εμπειρία της συμμετοχής της στο πρώτο προσωπικό παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδηλασίας
ανοιχτού δρόμου με την εθνική ομάδα ποδηλασίας της ΕΑΟΜ-ΑΜΕΑ.
Στην κατηγορία Η3 όπου συμμετείχε η αθλήτρια του «Π.Α.Σ.Κ.Α»
κάνοντας εξαιρετικό αγώνα στο δρόμο αντοχής 51 χιλιομέτρων κατέλαβε τη 12η θέση
και στην ατομική χρονομέτρηση 16,6 χιλιομέτρων τη 13η θέση με χρόνο 58.45΄΄. Φυσικά απο δίπλα της δεν θα μπορούσε να λείπει η προπονήτρια της η Αθηνά Χατζηστύλη.
Η Δήμητρα ανέφερε χαρακτηριστικά για αυτή την νέα αγωνιστική
της εμπειρία:
Από τις 29 Αυγούστου έως την 1η Σεπτεμβρίου 2014
πραγματοποιήθηκε στο Γκρίνβιλ της Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ το Παγκόσμιο
Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Δρόμου ΑμεΑ με τη συμμετοχή περίπου 300 αθλητών και
αθλητριών από 45 χώρες. Η συμμετοχή μου σε μια τόσο σπουδαία διοργάνωση ήταν
μια μοναδική εμπειρία που δεν μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε άλλο έχω ζήσει.
Μέσα στα τριάντα
χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό και έχοντας εκπροσωπήσει τη χώρα μας ως
μέλος της Εθνικής ομάδας σε άλλα τρία αθλήματα (Ταεκβοντό, Τανγκσουντό, Στίβος
ΑμεΑ) τα συναισθήματα που ένιωσα σε αυτό τον αγώνα ήταν τα πιο έντονα. Σε μια
πολύ απαιτητική διαδρομή με συνεχείς υψομετρικές μεταβολές και τεχνικά
κομμάτια, αγωνίστηκα δίπλα στις καλύτερες αθλήτριες του κόσμου και νιώθω
ικανοποιημένη που τερμάτισα έχοντας δώσει τον καλύτερο εαυτό μου.
Αγωνιζόμενη στην κατηγορία Η3, όπου το εύρος της αναπηρίας
φτάνει από το να έχεις άνω κοιλιακούς και ραχιαίους μέχρι να μην έχεις καθόλου -
όπως είναι η δική μου περίπτωση - και με την λίγη εμπειρία που κατέχω, κατάφερα
να τερματίσω 13η στο χρονόμετρο και 12η στην αντοχή. Θεωρώ ότι η κατάταξη αυτή
τη στιγμή δεν αποτελεί κριτήριο απόδοσης ούτε είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων
μου καθώς ο στόχος μας είναι πιο μακροπρόθεσμος .
Αυτό που πραγματικά κατάφερα σε αυτόν τον αγώνα ήταν να
φτάσω τα όριά μου και πολλές φορές να τα ξεπεράσω, κάτι που με κάνει πιο δυνατή
και έτοιμη να αντιμετωπίσω νέες προκλήσεις. Άλλωστε όλοι από κάπου πρέπει να
ξεκινήσουμε και ο δρόμος για τα όνειρο είναι μακρύς και ανηφορικός. Ευχαριστώ
τον Ομοσπονδιακό προπονητή, Γιώργο Βαρβεράκη, που πιστεύει σε μένα και τις
δυνατότητές μου και την Ελληνική Ομοσπονδία ΑμεΑ που μου έδωσαν την ευκαιρία να
συμμετάσχω σε έναν τόσο υψηλού επιπέδου αγώνα.
Σας άρεσε το άρθρο? Μοιραστείτε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου