Ο Στέφανος Διαμαντής ασχολήθηκε με το τένις πολύ πριν πάθει το ατύχημα του ξεκινώντας το 1995 σε ηλικία 8 χρονών. Αμέσως φάνηκε η κλίση του σε αυτό το άθλημα καθώς ένα χρόνο αργότερα στο Ενωσιακό πρωτάθλημα Θεσσαλίας κατέκτησε την δεύτερη θέση. Σταθμός στην τενιστική του καριέρα ήταν το ταξίδι που έκανε το 1999 στην Αμερική και πιο συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες, όπου πήρε μέρος σε τουρνουά και μπήκε στην τετράδα.
Αυτό που το εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο ήταν, ότι είδε να παίζουν μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου τένις όπως, ο Πιτ Σάμπρας, Αντρέα Αγκάσι και Φιλιπούσης. Έχοντας αυτήν την εικόνα στο μυαλο του, τον παρότρυνε ωστε να πεισμώσει και παρόλο το νεαρό της ηλικίας του ασχολήθηκε πιο εντατικά ,κάνοντας διαρκώς προπονήσεις ακόμα και τις ήμερες των διακοπών από το σχολείο, φεύγοντας για το Σαλτσμπουργκ της Αυστρίας .
Το ατύχημα που τον καθήλωσε στο αναπηρικό αμαξίδιο έγινε το 2006, και ενώ ήταν φοιτητής στο ΤΕΙ Αθηνών στην σχολή Πολιτικών έργων και υποδομών στο πρώτο έτος. Η αναπηρία δεν στάθηκε εμπόδιο στο να τον αφήσει μακριά από αυτό που αγαπα και δεν ειναι αλλο απο το τενις.
Στέφανε συγχαρητήρια για την πρώτη θέση, στα βραβεία του ΠΣΑΤ σαν την κορυφαία ομάδα με αναπηρία για το 2013.
Η κορυφαία στιγμη για μένα στα τρία χρόνια που ασχολούμε με το τένις με αμαξίδιο. Μετά από πολύ κόπο σωματικό αλλά και οικονομικό, καταφέραμε να κερδίσουμε ( Γιώργος Λαζαρίδης, Επαμεινώνδας Σταμάτης και ο ομοσπονδιακός προπονητής Γιώργος Κόντος) παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Ιταλία και ο Καναδάς στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε στην Αττάλεια της Τουρκιάς, και να κατακτήσουμε το ασημένιο μεταλλιο στο δεύτερο γκρουπ. Το θεωρώ πολύ σημαντικό γιατί αυτές οι χώρες έχουν υποδομές αλλά και μεγάλη υποστήριξη των αθλητών, που αντίθετα με μας δεν έχουμε την ανάλογη βοήθεια. Έχω εντυπωσιαστει καθώς με τρεις προπονήσεις καταφέραμε να φτάσουμε ένα βήμα πριν την άνοδο μας στο γκρουπ των ισχυρών( ελληνική ψυχή).
Κανείς δεν πίστευε σε μας εκτός από εμάς τους ίδιους , καθώς το 2012 καταφέραμε και κερδίσαμε το χάλκινο μεταλλειο στα προκριματικά της Ευρώπης και την πρόκριση στα τελικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος στην Κορέα, αλλά ένας τραυματισμός μου δεν μου επέτρεψε να πάρω μέρος στους αγώνες και να μην κερδίσουμε την απευθείας συμμετοχή στο επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Έτσι κληθήκαμε να αγωνιστούμε πάλι στα προκριματικά της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και να αποδείξουμε οτι η περσινή μας τρίτη θέση σε αυτά ήταν μόνο η αρχή, αφού κερδίσαμε το χρυσό μετάλλιο σχετικά εύκολα και την πρόκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι σε αυτούς τους αγώνες έχασα μόνο ένα game χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους αντιπάλους μου αλλά ούτε να ισχυριστώ ότι η πρόκριση ήρθε αποκλειστικά από έμενα, αλλά από όλη την λειτουργία της ομάδας έχοντας απίστευτη χημεία και συνεργασία μεταξύ μας. Έτσι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που μας χάρισε το βραβείο του ΠΣΑΤ κατακτήσαμε το ασημένιο μετάλλιο και την απευθείας πρόκριση στο επόμενο παγκόσμιο που θα πραγματοποιηθεί στην Ολλανδία το 2014.
Ποιός είναι ο επόμενος στόχος σου?
Ατομικά να ανεβώ βαθμολογικά την παγκόσμια κατάταξη και σαν εθνική να ανεβούμε στο πρώτο γκρούπ δυναμικότητας. Αυτό όμως σημαίνει περισσότερες θυσίες. Στόχος της Εθνικής είναι να κάνουμε το επόμενο βήμα που είναι η άνοδος που φθάσαμε πολύ κοντά σε αυτήν αλλά και να παραμείνουμε εκεί.
Πόσο δύσκολο είναι αυτό Στέφανε?
Εύκολο δεν είναι όπως είπα και πρίν καθώς χρειάζονται πολλά πράγματα, στην υποστήριξη, αφού τα έξοδα προπονήσεων, ταξιδίων, εξοπλισμού και τουρνουά τα καλύπτω μόνος μου με την βοήθεια της οικογένειας μου και των φίλων μου. Για να ανέβω στο επίπεδο που αναφέρω και βρίσκονται οι αντίπαλοι μου θα πρέπει να επικεντρωθώ στο τένις παρά να καταναλώνω περισσότερο χρόνο στο πως θα καλύψω τα έξοδα, των προπονήσεων και των τουρνουά παρά να προπονούμαι. Για αυτό θεωρώ σημαντικό την βοήθεια όσων έχουν την δυνατότητα είτε οικονομική είτε υλικοτεχνική η ακόμα και σε μορφή δουλειάς , που θα με βοηθούσε στο να καλύψω τα έξοδα μου για αυτό που αγαπώ και δεν είναι κάτι άλλο από το τένις. Έχω την ικανότητα τις δυνάμεις και την θέληση να φτάσω πολύ ψηλά.
Πως κρίνεις το τένις με αμαξίδιο στην χώρα μας?
Τα τελευταία τρία χρονιά που παίζω τένις με αμαξίδιο φαίνεται να κεντρίζει το ενδιαφέρον και σε άλλους αθλητές. Το 2012 πραγματοποιήθηκε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα το οποίο και κατέκτησα είμασταν 8 αθλητές, τώρα μαθαίνω ότι έχουμε φτάσει τους 11 που σε αυτούς είναι και μια γυναίκα και δυο αθλητές με τετραπληγία. Εύχομαι και ελπίζω το 2014 να ανέβουμε σαν χώρα ακόμα πιο ψηλά. Θα ήθελα να κλείσω με το ότι η βοήθεια είτε οικονομική, είτε υλικοτεχνική είναι σημαντική και την περιμένω για να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα.
Σε ευχαριστούμε πολύ Στέφανε! Σου ευχόμαστε πάντα επιτυχίες!!!
Σας άρεσε το άρθρο? Μοιραστείτε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου